Als beveiligingsexperts zijn we vaak te veel gericht op het slechte dat kan gebeuren, en we denken dat het vertellen van verschrikkelijke verhalen mensen ervan weerhoudt om risicovol gedrag te vertonen. Psychologen noemen deze methode ‘Fear Appeal’. En hoewel fear appeal aandacht en bewustzijn kan genereren, kan het ook tegen je werken en kunnen mensen gevoelloos of ongevoelig worden voor het nieuws. Hoe kunnen we dit vanuit een psychologisch perspectief verklaren? En nog belangrijker, hoe kunnen we dit voorkomen?

Een verklaring voor dit fenomeen is dat mensen het als onvermijdelijk beschouwen en er geen controle over hebben. De constante blootstelling aan verontrustend of overweldigend nieuws leidt tot wat sociale psychologen ‘lagere zelfeffectiviteit’ noemen, wat het geloof van een persoon is in hun eigen vermogen om een verschil te maken of effectieve actie te ondernemen in een gegeven situatie.

Een vervolgconsequentie van deze lage zelfeffectiviteit zou kunnen zijn dat wanneer individuen herhaaldelijk worden blootgesteld aan negatief nieuws, en het gevoel hebben dat er weinig is wat ze kunnen doen om de situaties die in het nieuws worden gepresenteerd te veranderen of beïnvloeden, ze uiteindelijk een gevoel van ‘aangeleerde hulpeloosheid’ kunnen ontwikkelen. Aangeleerde hulpeloosheid is een psychologisch concept waarbij mensen gaan geloven dat hun acties zinloos zijn en dat ze geen controle hebben over hun omstandigheden. Dit geloof kan hun gevoel van zelfeffectiviteit en motivatie om positieve acties te ondernemen verder ondermijnen.

Bovendien kan constante blootstelling aan op angst gebaseerde berichten in het nieuws leiden tot emotionele overbelasting en ongevoeligheid. Wanneer mensen worden overspoeld met angstaanjagende informatie, kunnen ze gevoelloos worden voor de angst, wat leidt tot inactiviteit of vermijding van het nieuws als geheel. Hoe kunnen we dan de mogelijke negatieve impact van te veel blootstelling aan verontrustend nieuws verminderen? Om te beginnen is het belangrijk om te focussen op wat mensen kunnen doen om het te voorkomen. Benadruk oplossingen, positieve ontwikkelingen en verhalen van veerkracht. Dit kan helpen om een gevoel van zelfeffectiviteit, controle en hoop te herstellen. Wanneer mensen het gevoel hebben dat geadviseerde acties haalbaar zijn en effectief zijn in het verminderen van de dreiging, zijn ze wellicht eerder bereid de situatie aan te pakken en de gewenste gedragingen uit te voeren. Effectieve communicatie moet daarom niet alleen informatie verstrekken over bedreigingen, maar ook over uitvoerbare stappen, hoop en oplossingen.

Begin met het erkennen van de negatieve of verwarrende gevoelens die mensen kunnen hebben over beveiliging. Creëer gemeenschappelijke grond; gebruik daarbij duidelijke (herkenbare) taal en probeer jouw vaktaal te vermijden. 

Om vervolgens door te pakken…

• Leg de nadruk op wat het oplevert in plaats van wat het kost en benadruk wat je kunt doen in plaats van wat je niet moet doen
• Deel herkenbare verhalen waarin dingen goed aflopen
• Geef ‘directe’ feedback over positief gedrag
• Deel positieve resultaten; “We hebben meer meldingen, dus we kunnen meer inbreuken voorkomen”
• Breek het gewenste gedrag op in kleine, beheersbare stappen. Benadruk dat deze ‘kleine’ stappen al een groot effect kunnen hebben

Dan heb je vruchtbare grond voor een organisatie in ontwikkeling naar een veilige werkomgeving. Succes!